Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa, pot. zmartwychwstańcy (dawniej rezurekcjoniści), Congregatio a Resurrectione Domini Nostri Iesu Christi (CR) – międzynarodowa męska wspólnota zakonna, złożona z księży, braci zakonnych i stałych diakonów.
Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa dało Kościołowi 1 arcybiskupa i 5 biskupów.

Historia

W 1832 Adam Mickiewicz z Bogdanem Jańskim zorganizowali miejsce spotkań dla polskiej emigracji i intelektualistów francuskich; w dwa lata później założyciel Zgromadzenia przeżył nawrócenie i erygował stowarzyszenie Braci Zjednoczonych, a w 1835 bractwo Służby Narodowej. 17 lutego 1836 prace zaowocowały utworzeniem wspólnoty, która poprzez pokutę, modlitwę, kierownictwo duchowe i głoszenie Misterium Paschalnego w ramach wspólnot parafialnych ma przeciwdziałać wpływom pogańskim i propagowanie wychowania chrześcijańskiego.

Po śmierci B. Jańskiego (2 lipca 1840) jego dzieło kontynuowali ks. Piotr Semenenko i ks. Hieronim Kajsiewicz: w niedzielę wielkanocną, 27 marca 1842 r., złożone zostały pierwsze śluby zakonne w katakumbach kościoła św. Sebastiana w Rzymie, a pierwsza Reguła została napisana w wielkim poście 1842 roku i stała się podstawą życia Wspólnoty i osobistego uświęcenia. Konstytucja Zgromadzenia była zatwierdzona w 1860 roku.

Nazwa Zgromadzenia pochodzi od dzwonów Wielkanocnego Alleluja, które brzmiały, kiedy siedmiu członków złożyło śluby zakonne we wspólnocie i wychodziło z katakumb.

Patronami zgromadzenia są Matka Boża i św. Kajetan z Thieny.

W Polsce Zgromadzenie działa od 1880 r. Stolica Apostolska zatwierdziła działalność wspólnoty 10 marca 1888 r.

Istnieje też żeńska gałąź Zgromadzenia, założona przez Celinę Chludzińską Borzęcką wraz z córką Jadwigą i zatwierdzona jako zgromadzenie kontemplacyjno-czynne 6 stycznia 1891.

Zawsze aktualne informacje z życia Zakonu na stronach Zgromadzenia Zmartwychwstania Pańskiego.